जपली या जीवनी
मी कैक नाती जरी …काही सपशेल खोटीकाही वरवर खरी …खोट्या अशा हास्यामागेभाव होते बनावटी ...समोर होई उदोउदोअन द्वेष आपल्यापाठी …तस ही नातं टिकवायलाहल्ली कुणाला असतो वेळ ...मृगजळामागे धावूनरंगे भातुकलीचा खेळ ...काही नाती असतातफक्त आठवणींमधे ...क्लिष्ट वाटे वरूनतरी आतून फार साधे …काही नाती मात्रक्षणभंगुर असतात ...विरून गेली तरीआठवणींमध्ये दिसतात …आठवणीच मळभ कधीअचानक दाटून येतं ...दुरावलेल्या नात्यांनाअवचित भेटून येतं ...हिरमुसलं मन कधीनात्यातला आधार शोधतंसाथ मिळेल सदाअसं कुणी साथीदार बघतं …मिळाला असा सोबती कीनात्यातली गंमत कळतेअर्थ नात्याचा तेव्हाचं कळतोजेव्हा छान रेशीमगाठ जुळते …स्वच्छंद होऊन जगतानाकसं भान हरपून जावं..कुणाच्या डोळ्यात हरवून जाऊइतकं आपलंसं कुणी हवं ... ….इतकं आपलंसं कुणी हवं … !!
बुधवार, 5 नवंबर 2014
नाती ...
सदस्यता लें
टिप्पणियाँ भेजें (Atom)
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें